Brian Zalmijn
De setting: In het WMDC, een dependance van het Rotterdams Conservatorium, vindt ons gesprek plaats. Doordat ik hier zelf heb gestudeerd min of meer tegelijkertijd met Brian Zalmijn, geeft dit interview een extra leuk gevoel.
Door: Joyce Meuwissen
April 2013
Waar kom je vandaan en hoe kom je erbij om een zanger/zangdocent te worden?
Eigenlijk was ik tot mijn achttiende bezig om profvoetballer te worden en rond mijn zeventiende, achttiende levensjaar had ik door dat dit het niet ging worden. Ik was daarnaast al bezig met muziek en zodra ik me daarop ging focussen, ging het eigenlijk heel erg snel. Door me te ontwikkelen in de muziek, voel ik me vooral eerst een zanger/muzikant en zangdocent past er dan voor mij bij.
Was het dan geen vreemde overgang? Voetbal en muziek lijken op het eerste oog niet echt op elkaar.
Achteraf is het een hele logische plek geworden en blijken topsport en muziek meer met elkaar gemeen te hebben dan je zou verwachten. Ik heb wel het eerste jaar gebruikt om mijn netwerk op te bouwen en doordat ik zoveel met passie aanpak, ging alles best snel en redelijk makkelijk. Dan krijg je het moment waarop je denkt: “dit is mijn job, de rest van mijn leven.
Dus je wist al vrij vroeg hoe je je leven wilde invullen. Waar deed jij je ervaring op?
Toen ik begon op het conservatorium werden al snel mijn docenten ook collega's en rolde ik de backingvocal-scene in. En als je dan bij bepaalde artiesten hebt gewerkt, krijg je dus een netwerk dat ik nu nog steeds kan gebruiken en mij weet te vinden. Op zich is een backingvocal zijn voor mij niet zo interessant maar wel het feit dat je dicht op het vuur zit bij mensen zoals Alain Clark en Edsilia Rombly en mensen die al vijftien tot twintig jaar in het vak zitten. Daarnaast ben ik ook gaan lesgeven in buurthuizen en op muziekscholen. Pas toen Linda Bloemhart (red. zangdocent conservatorium) onderwijsmanager werd van de Popacademy binnen het Rotterdams Conservatorium, ben ik gaan lesgeven in het team van het conservatorium.
Dan geef je les op het conservatorium. Wat vind je zelf belangrijk wat je overdraagt?
Allereerst ben ik zelf ook nog steeds in de praktijk werkzaam. Je moet namelijk wel weten wat er speelt en niet alleen bezig zijn met de ontwikkeling van het instrument. Ten tweede geven we hier vakonderwijs. Dit houdt in dat je studenten wilt afleveren die weten hoe ze hun praktijk kunnen opbouwen en onderhouden. Ten derde wil ik de studenten meegeven dat passie voor het vak je een heel eind op weg helpt om je vak te kunnen blijven uitoefenen.
Hoe zie jij je als docent binnen het conservatorium?
Toen ik voor het eerst begon, had ik even zoiets van “Oké, ik ben nu hoofdvakdocent zang van het conservatorium dus moet ik alles kunnen en ook alles kunnen uitleggen.” Dat bleek juist niet het geval te zijn, ik heb nu geleerd gebruik te maken van mijn eigen sterktes. Mijn sterke punten zijn onder andere losse elementen zoals timing, sound, groove, uitspraak en articulatie. Ik waag me dus niet meer aan punten waarin mijn collega's het sterkste in zijn. Zo hebben we dus een evenwichtige manier gevonden van lessen geven aan onze studenten.
En hoe vul je dan je sterke punten in?
Nu is het door de techniek mogelijk om thuis al een complete plaat op te nemen met een druk op de knop op een computer met een interface. Tien jaar geleden moest je daar nog een studio voor afhuren, technici, etc. Dat gebeurt nog steeds in bepaalde situaties al is het voor een vocalist zo wel iets eenvoudiger geworden te werken aan stukken en zijn/haar stem. Dit moet je uiteraard wel leren, leren luisteren naar je zelf, een eigen mening vormen over wat je aan je eigen stem goed vind of niet en welke sound je neer wil zetten. Dit doe ik onder andere in de lessen, stukken opnemen en dan samen na luisteren met de student naar wat ze gedaan hebben (vocal production). Mede door mijn ervaring met backingvocals doe ik ook de groepslessen in close harmony zingen en melodische improvisatie.
Wat is de rol van het conservatorium binnen de zangwereld?
We zijn niet een zangopleiding an sich. We staan aan de start van een muziekcarrière en zorgen dat de studenten zich kunnen ontwikkelen als een zelfstandig ondernemer. Je netwerk wordt gevormd doordat je bands vormt en daardoor leert omgaan met instrumentalisten. Muziektheorie, praktische kennis in zaken doen en bijvakken zoals piano zorgen ervoor dat ze beslagen ten ijs komen in hun werkveld.
Doe je ook nog iets buiten lesgeven op het conservatorium?
Op een gegeven moment heb ik ervoor gekozen om te werken als beroepsmuzikant. Dat kun je dan wel willen en wilde wel er mijn brood mee verdienen. Er zijn een heleboel dingen die ik leuk vind en kan, mijn stem wordt op prijs gesteld en daar word ik nog regelmatig voor geboekt in de hoedanigheid voor het inzingen van radio en tv jingles. Songwriting en produceren doe ik ook graag maar ik ben zelf niet van het eindeloos aanbieden van liedjes van mezelf. Al deze zaken hebben er toe geleid dat ik me ook bezig houd met mijn eigen productiemaatschappij die heel erg gericht is op de artistieke ontwikkeling van de beginnende artiest. Dit is het coachen van: wie ben je dan, waar wil je naar toe en hoe ga je er komen.
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik wil me nog meer richten op Artist development. Nu lijken een hoop artiesten een soort wegwerp producten en ik wil mijn best doen om die mindset te veranderen. Mensen laten inzien dat door het ontwikkelen van een artiest op de lange termijn veel meer oplevert dan nu in de korte termijn sessies.
Wat is je tot nu toe het meeste gebleven van je tijd als backingvocalist?
Wat mij heel erg heeft geraakt is de rust en openheid van bepaalde artiesten. Misschien heeft het er mee te maken dat ze niet uit Nederland kwamen. Ik heb gewerkt met een aantal Amerikanen Leon Ware en N’dambi. Leon Ware is een soul zanger, hij is inmiddels de 70 gepasseerd en ik heb vijf jaar geleden met hem gewerkt. Hij heeft dus de “I want you” plaat geschreven en geproduceerd van Marvin Gaye. Hij was eigenlijk de Marvin Gaye. Alleen op dat moment besloot de platenmaatschappij dat ze zijn product door een andere artiest lieten opnemen, waardoor zijn carrière eigenlijk instortte. Zeker achteraf gezien want hij heeft bij lange na niet zo'n grote carrière als Marvin Gaye zelf gehad. Zo zijn de dingen gegaan en als je dan kijkt hoe hij er onder is; heel relax. Hij heeft super goede liedjes geschreven, heeft met Michael Jackson gewerkt zelf. En dan werk je met zo iemand die dan 70 jaar is en nog steeds heel veel passie heeft voor het muziek maken. En dat laatste samen met de rust en openheid heeft me het meeste geraakt.
Heb je nog een leuke anekdote?
Ik neem dus dingen op voor de radio en kan dit prima doen in mijn eigen studio. Op dit moment wordt een aantal van die radiopakketten gemaakt in London bij Wise Buddah. Ze gebruiken vaak Britten, onder andere voor de Engelse uitspraak en weinig reiskosten. Ook Nederlandse radiostations maken gebruik van Wise Buddah en daar word ik dus voor gebeld. En dan in plaats van op te nemen in mijn studio, relaxter, waarschijnlijk beter, enz. word ik dus ingevlogen naar London om daar in te zingen. Ik vertrek om zeven uur van huis in Nederland, elf uur in London, opnemen en dan weer naar huis. Dan ben ik nog voor het avondeten thuis. Dit vind ik dus redelijk bizar en onnodig omdat ik in mijn eigen studio de klus ook kan klaren. Verder heb ik niet echt rare dingen meegemaakt en ben ik blij met mijn gezonde netwerk. Gelukkig heb ik hele normale mensen om me heen.
Tip
Wie ben JIJ en wat wil je van JEZELF laten zien...want dat is uiteindelijk waar je je prettig bij moet voelen en het product waar je achter moet staan!
Brian is o.a. te vinden op:
Facebook: https://www.facebook.com/brianzalmijn
Twitter: https://twitter.com/brianzalmijn
Website: www.brianzalmijn.com
E-mail: info@brianzalmijn.com
